Trilogie “Groei”

Dit drieluik van schilderijen gaat over het proces van groei. Dat wat in het donker ontkiemt om vervolgens tot bloei te komen. Om tot zijn of haar recht te komen. Vanuit alle vrijheid die ons gegeven is. Het is een vuur in ons zelf die ook anderen ruimte en licht geeft om hetzelfde te mogen en kunnen doen.

Het gedicht van Marianne Williamson (een gedeelte hieronder) gaat precies hierover:

“And as we let our own light shine,
We unconsciously give other people permission to do the same.
As we’re liberated from our own fear,
Our presence automatically liberates others.”